3.14.2024r. - to nie jest sposób w jaki jesteśmy w Polsce przyzwyczajeni do zapisywania daty, ale taki format zapisy stosują np. mieszkańcy USA. I stąd (a właściwie stamtąd!) wziął się pomysł na to aby dzisiejszy dzień, czyli 14 marca każdego roku świętować jako Π DAY, czyli Dzień Liczby π.
My Matematycy z SPLW zapraszamy Cię dziś w ten piękny, czwartkowy dzień do podróży, w czasie której poznasz bliżej tę fascynującą liczbę, jej historię (a jest znana ludziom już od ponad 2000 lat) oraz przeprowadzisz pewien eksperyment liczbowy.
Nie ma na co czekać! Do dzieła!
Zacznijmy od eksperymentu:
Oczywiście aby przeprowadzić eksperyment nie musisz mieć wydrukowanej karty pracy. Wystarczy jeśli narysujesz sobie tabelkę jak powyżej i wykonasz odpowiednie obliczenia. Nie musisz się ograniczać tylko do 5 pomiarów. Zachęcam Cię do wykonania większej ilości pomiarów jak najbardziej różniących się wielkością "okrągłych" przedmiotów.Przypomnij sobie co to jest iloraz i nie pomyl go z innym działaniem. Pamiętaj o zapisaniu wniosków na podstawie swoich wyników.
Liczba π jest niewymierna, zatem jej rozwinięcie jest nieskończone i nieokresowe. Matematycy postawili hipotezę, że w rozwinięciu liczby π można znaleźć wszystkie liczby naturalne. Poetycką wersję tej hipotezy można odnaleźć w wierszu Wisławy Szymborskiej pt. "Liczba pi". Z tego powodu liczby, które mają tę własność, że ich rozwinięcia zawierają wszystkie liczby naturalne, nazywa się niekiedy liczbami Szymborskiej. Taką liczbą jest np. 0,1234567891011121314...
Liczba Pi
Autorka: WISŁAWA SZYMBORSKA
Podziwu godna liczba Pi
trzy koma jeden cztery jeden.
Wszystkie jej dalsze cyfry też są początkowe,
pięć dziewięć dwa ponieważ nigdy się nie kończy.
Nie pozwala się objąć sześć pięć trzy pięć spojrzeniem
osiem dziewięć obliczeniem
siedem dziewięć wyobraźnią,
a nawet trzy dwa trzy osiem żartem, czyli porównaniem
cztery sześć do czegokolwiek
dwa sześć cztery trzy na świecie.
Najdłuższy ziemski wąż po kilkunastu metrach się urywa
podobnie, choć trochę później, czynią węże bajeczne.
Korowód cyfr składających się na liczbę Pi
nie zatrzymuje się na brzegu kartki,
potrafi ciągnąc się po stole, przez powietrze,
przez mur, liść, gniazdo ptasie, chmury, prosto w niebo,
przez całą nieba wzdętość i bezdenność.
O, jak krótki, wprost mysi, jest warkocz komety!
Jak wątły promień gwiazdy, że zakrzywia się w lada przestrzeni!
A tu dwa trzy piętnaście trzysta dziewiętnaście
mój numer telefonu twój numer koszuli
rok tysiąc dziewięćset siedemdziesiąty trzeci szóste piętro
ilość mieszkańców sześćdziesiąt pięć groszy
obwód w biodrach dwa palce szarada i szyfr,
w którym słowiczku mój a leć, a piej
oraz uprasza się zachować spokój,
a także ziemia i niebo przeminą,
ale nie liczba Pi, co to to nie,
ona wciąż swoje niezłe jeszcze pięć,
nie byle jakie osiem,
nieostatnie siedem,
przynaglając, ach, przynaglając gnuśną wieczność
do trwania.